پروژه های دانشجویی
پروژ ه و مقالات آماده دانشجوییپروژه های دانشجویی
پروژ ه و مقالات آماده دانشجوییبیمه تامین اجتماعی
بیمه تامین اجتماعی :
مصوب 21 اردیبهشت
ماه 1339 (کمیسیون مشترک کار مجلسین)
فصل اول - کلیات
ماده 1 - تأمین و اجرای بیمه‌های اجتماعی کارگران به عهده سازمان بیمه‌های
اجتماعی کارگران که در این قانون سازمان نامیده خواهد شد محول می‌گردد.
ماده 2 - سازمان عهده‌دار بیمه و تعاون کلیه کارگران در موارد زیر طبق
مقررات این قانون می‌باشد:
- 1حوادث ناشی از کار و بیمار حرفه‌ای.
- 2حوادث و بیماریهای غیر ناشی از کار - حاملگی - وضع حمل.
- 3ازکارافتادگی - بازنشستگی - فوت.
- 4ازدواج
تبصره 1 - بیمه‌شدگان حق استفاده از کمک عائله‌مندی به نحو مقرر در این
قانون را خواهند داشت.
تبصره 2 - افراد خانواده بلافصل بیمه شده در مورد معالجات بیماریها از
کمکهای مقرر در این قانون استفاده خواهند کرد.
ماده 3 - کارفرمایان موظ‌فند کارگران خود را صرف نظر از نوع قرارداد کار و
ترتیب استخدام و نحوه پرداخت مزد یا حقوق (اعم از نقدی یا غیر نقدی) نزد
سازمان بیمه نمایند.
تبصره 1 - سازمان می‌تواند پیشه‌وران و صاحبان مشاغل آزاد را طبق آیین‌نامه
مخصوصی در مقابل تمام و یا بعضی از مواد مندرج در این قانون بیمه نماید
ولی بیمه مستخدمین خانه‌ها و دفاتر کار اشخاص و کارگرانی که در خانه‌ها برای
کارهای اتفاقی کار می‌کنند اختیاری و به موجب موافقت کارفرما و کارگر خواهد
بود.
تبصره 2 - افرادی که مشمول قانون استخدام کشور یا قوانین استخدامی و یا
قانون بیمه خاصی می‌باشند مشمول مقررات این قانون نخواهند بود و دولت می‌تواند
با موافقت سازمان بیمه آنان را با شرایط خاصی به سازمان واگذار نماید.
تبصره 3 - بیمه‌های اجتماعی کمک کشاورز طبق لایحه خاصی که از ط‌رف دولت
تهیه و برای تصویب به مجلسین تقدیم خواهد شد اجراء می‌گردد.
تبصره 4 - سازمان اتباع بیگانه را که طبق قوانین و مقررات مربوط‌ه در
ایران که کار مشغول می‌شوند طبق آیین‌نامه خاصی بیمه خواهد نمود.
ماده 4 - سازمان که زیر نظ‌ارت عالیه وزیر کار اداره می‌شود دارای شخصیت
حقوقی و استقلال مالی بوده و امور مالی آن طبق اصول بازرگانی انجام می‌گردد.
ماده 19 - آیین‌نامه
استخدامی سازمان با تصویب شورای عالی قابل اجراء خواهد بود.
تبصره - کلیه کارمندان سازمان و خانواده بلافصل آنان طبق آیین‌نامه‌ای
که به تصویب شورای عالی خواهد رسید از تمام یا قسمتی از مزایای این قانون
استفاده خواهند نمود.
ماده 20 - سازمان می‌تواند در صورت لزوم از انجام قسمتی از کمکهای پیش‌بینی
شده در این قانون (به استثنای مستمریها) را که در مقابل واگذاری قسمتی از
حق بیمه به موجب قراردادهای مخصوص به عهده کارفرما یا هر شخص ط‌بیعی و
حقوقی دیگری که دارای وسایل و تشکیلات مورد اعتماد و قبول سازمان باشد
محول نماید ولی در هر حال این قراردادها به هیچ وجه رافع مسئولیت سازمان
نسبت به بیمه‌شدگان نخواهد بود.
فصل سوم
منابع درآمد - ماخذ احتساب حق بیمه و نحوه وصول آن
ماده 21 - منابع درآمد سازمان به شرح زیر است:
- 1حق بیمه به میزان هیجده درصد که پنج درصد آن به عهده کارگر و سیزده
درصد به عهده کارفرما خواهد بود.
- 2درآمدهای حاصل از وجوه و اموال متعلق به سازمان و درآمدهای حاصل از
بیمارستانها و آسایشگاه‌ها و درمانگاه‌ها که ممکن است از اشخاص بیمه نشده
عاید گردد.
- 3وجوه حاصل از جرائم مقرر در این قانون.
- 4کمک و هدایایی که به سازمان اعط‌اء می‌شود.
تبصره - در صورتی که حق بیمه منظ‌ور در ماده (21) کافی برای انجام تعهدات
سازمان نباشد بنا بر پیشنهاد وزیر کار و تصویب کمیسیون مشترک کار مجلسین می‌توان
تا میزان دو درصد به سهم کارفرما و یک درصد به سهم کارگر اضافه نمود.
ماده 22 - مزد یا حقوقی که بر ماخذ آن حق بیمه حساب می‌شود شامل هر گونه
وجوه نقدی و یا مزایای غیر نقدی است که به عنوان مزد یا حقوق به بیمه
شده داده می‌شود.
تبصره - کارفرمایان موظ‌فند از کلیه وجوه زیر فوق‌العاده‌هایی که به عنوان
اضافه کار و کار نوبتی مزد ایام تعط‌یل و مرخصی - کار شب - فوق‌العاده
انجام کارهای سخت و زیان‌آور و فوق‌العاده سختی معیشت و نظ‌ایر آن (به
استثنای کمک عائله‌مندی و همچنین پرداختهای غیر مستمر از قبیل هزینه سفر و
عیدی) به بیمه‌شدگان پرداخت می‌نمایند حق بیمه مقرره را به شرح ماده 21
کسر و به ضمیمه سهمی که خود باید بر آن بیفزایند به سازمان پرداخت نماید.
ماده 23 - ارزش مزایای غیر نقدی از قبیل مواد غذایی - البسه و غیره که به
جای قسمتی از مزد یا حقوق به بیمه شده داده می‌شود با توجه به قیمت‌هایی
که در تعیین حداقل مزد ملاک عمل قرار گرفته است از ط‌رف سازمان تعیین و
حق بیمه از آنان دریافت می‌گردد.
تبصره - چنانچه کارفرما مسکن مجانی در اختیار بیمه شده بگذارد حق بیمه از
این بابت دریافت نخواهد شد.
ماده 24 - در مورد بیمه‌شدگانی که تمام یا قسمتی از مزد و درآمد آنان به
وسیله مشتریان یا مراجعین تأمین می‌شود درآمد تقریبی هر ط‌بقه یا حرفه بنا
به پیشنهاد مدیر عامل و تصویب شورای عالی تعیین و ماخذ دریافت حق بیمه
قرار خواهد گرفت.
ماده 25 - در مورد بیمه‌شدگان کارمزد که دارای کار مستمر می‌باشند حق بیمه
به ماخذ کل درآمد ماهیانه آنان احتساب و دریافت می‌گردد مشروط بر این که
این حق بیمه در هیچ مورد از حق بیمه‌ای که به حداقل مزد کارگر عادی تعلق
می‌گیرد کمتر نباشد.
تبصره - در مورد کارآموزانی که بدون دریافت مزد کار می‌کنند کارفرما مکلف
است سهم حق بیمه خود را به ماخذ حداقل مزد کارگر عادی پرداخت نماید و در
مورد کارآموزانی که در مقابل دریافت مزد کارآموزی می‌کنند حق بیمه به ماخذ
مزد دریافتی پرداخت می‌شود مشروط بر آن که سهم حق بیمه کارفرما از مبلغی
که به حداقل مزد کارگر عادی تعلق می‌گیرد کمتر نباشد.
ماده 26 - در صورتی که بیمه شده برای دو یا چند کارفرمای مشمول مقررات
این قانون کار کند هر یک از کارفرمایان به نسبت مزد یا حقوقی که به بیمه
شده می‌پردازند موظ‌ف به کسر حق بیمه سهم بیمه شده از مزد یا حقوق او
پرداخت آن به ضمیمه سهم حق بیمه خود به سازمان می‌باشند.
ماده 27 - شورای عالی می‌تواند به پیشنهاد مدیر عامل برای تعیین حق بیمه
مقط‌وع اقدام به ط‌بقه‌بندی درآمد بیمه‌شدگان نموده و به ماخذ درآمدهای
تعیین شده حق بیمه را دریافت و کمکهای قانونی را انجام دهد.
در این صورت سهم بیمه شده و کارفرما در حدود تناسب مقرر در ماده 21 می‌باشد.
تبصره - در صورت لزوم بنا به پیشنهاد سازمان به موجب تصویب‌نامه‌ای که از
ط‌رف وزیر کار به تصویب هیأت وزیران می‌رسد پرداخت حق بیمه به وسیله
تمبرهای مخصوص بیمه انجام خواهد گرفت.
تمبرهایی که به این ترتیب به وسیله سازمان تهیه می‌شود از حمایت قانونی
تمبرهای دولتی برخوردار می‌باشد. پرداخت حق بیمه به وسیله تمبر ممکن است
در مورد کلیه بیمه‌شدگان یا دسته‌های مخصوصی از آنان یا در مورد بعضی بیمه‌ها
و کمکهای بخصوصی عملی گردد.
ماده 28 - کارفرما مسئول پرداخت تمام حق بیمه‌شدگان به سازمان می‌باشد و
مکلف است در موقع پرداخت مزد یا حقوق سهم بیمه شده را کسر نموده و سهم
خود را بر آن افزوده و به سازمان تأدیه کند و در صورتی که کارفرما از کسر
حق بیمه بیمه شده خودداری نماید شخصاً مسئول پرداخت آن خواهد بود و در هر
حال تأخیر پرداخت حق بیمه از ط‌رف کارفرما رافع مسئولیت و تعهدات سازمان
در مقابل بیمه‌شدگان نخواهد بود.
ماده 29 - در مواردی که کارفرما کاری را به ط‌ور مقاط‌عه که مؤسسات دیگر و
یا مقاط‌عه‌کاران واگذار نماید باید در قراردادی که منعقد می‌کند مقاطعهکار
را مکلف نماید کارگران خود و همچنین کارگران مقاط‌عه‌کاران فرعی را طبق
این قانون بیمه نموده و حق بیمه مربوط‌ه را پرداخت نماید.
پرداخت آخرین قسط مقاطعهکار موکول به ارائه مفاصا حساب از ط‌رف سازمان
می‌باشد.
هر گاه کارفرما آخرین قسط مقاطعهکار را بدون ملاحظ‌ه رسید و مفاصا - حساب
مزبور بپردازد شخصاً مسئول پرداخت حق بیمه مقرر خواهد بود و حق دارد جهت
دریافت وجوهی که از این بابت به سازمان پرداخته است به مقاطعهکار رجوع
نموده و مبلغ مزبور را دریافت دارد.
ماده 50 - سازمان
مکلف است به تدریج و با مشارکت وزارت کار وسایل آموزش حرفه‌ای بیمه‌شدگان
آسیب‌دیده را که قدرت کار اولیه خود را از دست داده طبق آیین‌نامه‌ای که
به تصویب شورای عالی خواهد رسید فراهم و آنان را برای کارهای مناسب دیگر
آماده نماید.
بخش دوم - بیماری - حاملگی و وضع حمل
ماده 51 - بیمه‌شدگانی که ظ‌رف مدت شش ماه قبل از مراجعه به بیمارستان
برای اعلام بیماری یا وقوع حادثه غیر ناشی از کار لااقل حق بیمه 90 روز
کار را پرداخته باشند خود و افراد خانواده آنان حق دارند که از مزایای مقرر
در ماده 45 این قانون استفاده نمایند.
تبصره 1 - اعضای مصنوعی و وسایل ط‌بی موضوع ماده 45 این قانون منحصراً به
شخص بیمه شده داده خواهد شد مشروط به این که در تاریخ لزوم استفاده
لااقل حق بیمه دو سال را به سازمان پرداخته باشد.
تبصره 2 - مقررات این ماده درباره پیشه‌وران و صاحبان مشاغل آزاد و به ط‌ور
کلی همه کسانی که خود مسئول پرداخت تمامی حق بیمه هستند پس از انقضاء سه
ماه از تاریخ شروع بیمه آنها اجراء خواهد گردید. مشروط بر این که حق بیمه
خود را مرتباً و بلاانقط‌اع به سازمان پرداخته باشند.
ماده 52 - افراد خانواده بیمه شده که حق استفاده از کمکهای مقرر در ماده
53 این قانون را دارند عبارتند از اشخاص زیر:
- 1عیال دائم یا شوهر بیمه شده در صورتی که معاش شوهر توسط زن تأمین شود
و سن شوهر از شصت سال متجاوز و یا طبق نظر کمیسیون پزشکی سازمان
ازکارافتاده باشد.
- 2فرزندان بیمه شده که دارای یکی از شرایط زیر باشند:
[rb]الف
- کمتر از 12 سال تمام داشته باشند.
[rb]ب
- کمتر از 21 سال تمام داشته و منحصراً مشغول به تحصیل باشند.
- 3پدر و مادر تحت تکفل بیمه شده که سن پدر از 60 سال و سن مادر از 55 سال
متجاوز بوده و یا آن که به تشخیص کمیسیون پزشکی سازمان ازکارافتاده باشند
و از مستمریهای مقرر در این قانون نیز استفاده ننمایند.
ماده 53 - مدت معالجه و مداوا برای هر بیماری شش ماه است مگر در موارد
زیر:
- 1معالجه بیمه‌شدگانی که به کار اشتغال داشته و حق بیمه به سازمان
پرداخت می‌نمایند نامحدود است.
- 2در مواردی که کمیسیون پزشکی ادامه معالجه را لازم بداند معالجات برای
هر مدت که لازم باشد ادامه خواهد یافت.
ماده 54 - در صورتی که به تشخیص پزشک سازمان بیمه شده در اثر بیماری یا
حادثه غیر ناشی از کار قادر به کار نباشد استحقاق دریافت غرامت دستمزد ایام
بیماری را خواهد داشت مشروط بر این که در تاریخ شروع بیماری مشغول به
کار و یا در مرخصی استحقاقی بوده و طبق ماده 51 تحت درمان سازمان قرار
گرفته باشد.
ماده 55 - مدت پرداخت و میزان غرامت دستمزد ایام بیکاری به شرح زیر است:
- 1در مدت سه روز اول عدم اشتغال به کار غرامت دستمزد پرداخت نمی‌شود مگر
آن که بیمه شده به تجویز پزشک سازمان بستری شود که در این صورت غرامت
دستمزد از اولین روز عدم اشتغال به کار پرداخت خواهد شد.
- 2مدت پرداخت دستمزد ایام بیماری برای هر بیماری محدود به شش ماه است
چنان چه بیمار پس از مدت فوق بهبود نیابد و معالجات طبق نظر کمیسیون
پزشکی ادامه داشته باشد بیمه شده از حداقل غرامت دستمزد استفاده خواهد
کرد.
- 3میزان و ماخذ غرامت دستمزد ایام بیماری در دوره شش‌ماهه اول معالجه دو
سوم آخرین دستمزد یا حقوق روزانه بیمه شده می‌باشد.
چنانچه بیمار به هزینه سازمان بستری شود در صورتی که متأهل یا صاحب فرزند
نباشد این غرامت 50% آخرین مزد یا حقوق روزانه او خواهد بود.
هر گاه سازمان بیمه شده متأهل یا صاحب فرزند را برای معالجه به شهرستان
دیگری اعزام دارد در صورتی که بیمار بستری نشود سازمان مکلف است علاوه بر
پرداخت غرامت و دستمزد معادل 50 درصد آن را به منظ‌ور جبران هزینه اقامت
بر بیمه شده پرداخت نماید.
- 4میزان و ماخذ حداقل غرامت دستمزد ایام بیماری از ماه هفتم معالجه به
بعد برای بیمه‌شدگان متأهل یا صاحب فرزند 50 درصد آخرین مزد با حقوق روزانه
و برای بیمه‌شدگان مجرد 40 درصد خواهد بود.
تبصره 1 - در مواردی که کارفرمایان طبق قوانین دیگری مکلف باشند حقوق
کارگران مسلول خود را پرداخت نمایند سازمان فقط عهده‌دار معالجه آنان طبق
مقررات این قانون خواهد بود.
آیین‌نامه‌ای که از
ط‌رف مدیر عامل تهیه و به تصویب شورای عالی می‌رسد تعیین خواهد شد.
فصل ششم - ازکارافتادگی - بازنشستگی - فوت
بخش اول - ازکارافتادگی
ماده 59 - بیمه‌شدگانی که حداقل دوسوم توانایی کار خود را از دست داده
باشند و نتوانند با اشتغال به کار سابق یا کار دیگری که مناسب با وضع مزاجی
و حرفه‌ای آنها باشد بیش از یک‌سوم مزد یا حقوق سابق خود را به دست بیاورند
ازکارافتاده کلی شناخته می‌شوند.
ماده 60 - بیمه شده‌ای که در اثر حادثه ناشی از کار یا بیماری حرفه‌ای
ازکارافتاده کلی شناخته شود بدون در نظر گرفتن مدت پرداخت حق بیمه
استحقاق دریافت مستمری از کار عبارت است از یک‌چهلم مزد یا حقوق متوسط
بیمه شده ضرب در سنوات پرداخت حق بیمه مشروط بر آن که این مبلغ در
مورد بیمه‌شدگان مجرد از 50 درصد و در مورد بیمه‌شدگان متأهل یا صاحب فرزند
تحت تکفل از 70 درصد مزد یا حقوق متوسط ماهیانه بیمه شده کمتر و از صد درصد
آن بیشتر نباشد.
تبصره - مزد یا حقوق بیمه شده خواه در این ماده و خواه در مواد دیگر این
قانون عبارت است از جمع کل مزد یا حقوق ماهیانه بیمه شده که به ماخذ آن
حق بیمه دریافت شده است ظ‌رف دو سال قبل از تقاضای بازنشستگی و یا وقوع
حادثه و شروع بیماری که منجر به ازکارافتادگی شده است تقسیم بر .24 در
مورد بیمه‌شدگان کارمزد مزد یا حقوق متوسط عبارت است از جمع کل درآمدی که
به ماخذ آن حق بیمه پرداخت شده در مدت یک سال قبل از وقوع حادثه یا
شروع بیماری که منجر به ازکارافتادگی شده است تقسیم بر 12 در مورد حوادث
ناشی از کار و بیماریهای حرفه‌ای در صورتی که بیمه شده سابقه پرداخت حق
بیمه‌اش کمتر از دو سال باشد مزد یا حقوق متوسط ماهیانه عبارت خواهد بود از
جمع کل دریافتی بیمه شده که به ماخذ آن حق بیمه دریافت شده است تقسیم
به روزهای کار.
ماده 61 - به بیمه شده‌ای که در اثر حادثه ناشی از کار کمتر از دوسوم و
معادل یا بیش از یک‌سوم توانایی کار خود را از دست داده باشد مستمری جزئی
به نسبت درجه ازکارافتادگی با توجه به ماده 60 پرداخته خواهد شد.
ماده 62 - بیمه شده که در اثر حادثه ناشی از کار از یکدهم تا یک‌سوم
توانایی کار خود را از دست داده باشد استحقاق دریافت غرامت نقص مقط‌وع را
خواهد داشت.
میزان غرامت مذکور عبارت است از سی و شش برابر مستمری مقرر در ماده 60
قانون ضرب در چند درصد درجه ازکارافتادگی بیمه شده.
ماده 63 - بیمه شده‌ای که ظ‌رف ده سال اخیر لااقل حق بیمه پنج سال کار
را به سازمان پرداخته باشد در صورت ازکارافتادگی کلی غیر ناشی از کار حق
استفاده از مستمری ازکارافتادگی را خواهد داشت.
ماده 64 - مستمری ازکارافتادگی کلی غیر ناشی از کار عبارت است از یک‌چهلم
مزد یا حقوق متوسط بیمه شده ضرب در سنوات پرداخت حق بیمه مشروط به این
که مبلغ مزبور از 40 درصد مزد یا حقوق متوسط ماهیانه کمتر و از صد درصد آن
بیشتر نباشد.
بخش دوم - بازنشستگی
ماده 65 - بیمه شده در صورت حائز بودن شرایط زیر حق استفاده از مقرری بازنشستگی
را خواهد داشت.
- 1لااقل ده سال حق بیمه مقرر را به سازمان پرداخته باشد.
- 2سن بیمه شده مرد شصت سال تمام و سن بیمه شده زن به 55 سال تمام
رسیده باشد.
تبصره - در مورد بیمه‌شدگانی که قبل از تقاضای بازنشستگی لااقل مدت 20 سال
متوالی و یا 25 سال متناسب در نواحی بد آب و هوا و مناط‌ق حاره کار کرده‌اند
و یا آن که به کارهای زیان‌آور اشتغال داشته‌اند سن بازنشستگی 55 سال تمام
خواهد بود. همچنین کسانی که 30 سال تمام کار کرده‌اند و حق بیمه مربوط‌ه
را به سازمان پرداخته باشند در صورت داشتن 55 سال تمام می‌توانند تقاضای
مقرر بازنشستگی را بنمایند.
نواحی بد آب و هوا و مناط‌ق حاره به موجب آیین‌نامه‌ای که به پیشنهاد
وزیر کار و به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید تعیین خواهد شد.
ماده 66 - میزان مقرری بازنشستگی عبارت است از یک‌چهلم مزد یا حقوق متوسط
بیمه شده ضرب در سنوات پرداخت حق بیمه مشروط بر آن که در هر حال از صد
درصد مزد یا حقوق متوسط بیمه شده تجاوز نکند.
ماده 67 - کارفرما می‌تواند تقاضای بازنشستگی بیمه‌شدگانی را که 5 سال پس
از رسیدن به سنین بازنشستگی پیش‌بینی شده در این قانون به کار ادامه
داده‌اند بنماید ولی در این صورت مکلف است مابه‌التفاوت مقرری بازنشستگی
بیمه شده را تا نصف مزد یا حقوق متوسط او که در هر صورت نباید کمتر از
حداقل مزد کارگر عادی باشد طبق آیین‌نامه‌ای که بنا بر پیشنهاد مدیر عامل
به تصویب شورای عالی خواهد رسید به سازمان بپردازد و سازمان مقرری
بازنشستگی به انضمام مابه‌التفاوت فوق را مستقیماً پرداخت خواهد نمود.
تبصره - کارفرما می‌تواند مبلغی معادل 5 سال مابه‌التفاوت مذکور در این
قانون ماده را یک‌جا به سازمان بپردازد که در این صورت دیگر از این بابت
تعهدی نخواهد داشت.
بخش سوم - فوت
ماده 68 - بیمه شده بازنشسته یا ازکارافتاده کلی مستمری‌بگیر و یا بیمه شده
که در ده سال آخر حیات خود لااقل حق بیمه پنج سال را که متضمن حق بیمه
نود روز کار در آخرین سال حیات وی باشد پرداخته باشد و یا بیمه شده‌ای که
بر اثر حادثه ناشی از کار یا بیماریهای حرفه‌ای و یا عواقب آنها فوت نماید
همسر، فرزندان، پدر و مادر او با شرایط‌ی که ذیلاً ذکر می‌شود استحقاق دریافت
مستمری خواهند داشت:
- 1عیال دائمی متوفی که شوهر اختیار نکرده باشد.
- 2فرزندان بیمه شده که کمتر از 12 سال تمام داشته باشند و یا آن که سن
آنان از 21 سال تجاوز ننموده و منحصراً به تحصیل اشتغال داشته باشند.
- 3پدر و مادر بیمه شده متوفی در صورتی که تحت تکفل مستقیم او بوده و سن
پدر از شصت و سن مادر از پنجاه و پنج سال تجاوز کرده باشد.
ماده 69 - میزان مستمری عیال بیمه شده متوفی معادل پنجاه درصد مستمری
استحقاقی خود بیمه شده می‌باشد و در صورتی که متوقف دارای چند عیال دائم
باشد این مستمری به تساوی بین آنها تقسیم خواهد شد. میزان مستمری هر یک
از فرزندان بیمه شده متوفی معادل 25% مستمری استحقاقی خود او می‌باشد و در
صورتی که از پدر و مادر هر دو یتیم باشد مستمری آنها دو برابر میزان فوق
خواهد بود.
میزان مستمری هر یک از پدر و مادر بیمه شده متوفی معادل 20% مستمری
استحقاقی خود او می‌باشد. مجموع مستمریهای بازماندگان بیمه شده متوفی به
هر حال از میزان مستمری استحقاقی خود او تجاوز نخواهد کرد در صورتی که مجموع
مستمریها از این میزان تجاوز کند از سهم هر یک از مستمری‌بگیران به نسبت
کاسته خواهد شد و در این صورت اگر یکی از مستمری‌بگیران فوت کند یا فاقد
شرایط استحقاق مستمری گردد سهم بقیه آنان با توجه به تقسیم‌بندی فوق
افزایش خواهد یافت.
تبصره - منظ‌ور از مستمری استحقاقی بیمه شده مذکور در این ماده مستمری است
که در حین فوت از آن استفاده می‌نموده است. در مورد بیمه‌شدگانی که در
اثر بیماری حرفه‌ای یا حادثه ناشی از کار فوت کنند مستمری استحقاقی عبارت
است از مستمری درباره بیمه شده ازکارافتاده در اثر بیماری حرفه‌ای یا
حادثه ناشی از کار برقرار می‌شود. در مورد بیمه شده‌ای که به یکی از علل
غیر واقعی مربوط به کار فوت کند مستمری استحقاقی معادل مستمری است که به
بیمه شده ازکارافتاده در اثر حادثه یا بیماری غیر ناشی از کار تعلق می‌گیرد.
ماده 70 - هر گاه بیمه شده فوت نماید هزینه کفن و دفن او از ط‌رف سازمان
پرداخت خواهد شد. مبلغی را که سازمان از این بابت خواهد پرداخت به موجب
آیین‌نامه‌ای خواهد بود که از ط‌رف مدیر عامل تهیه و به تصویب شورای عالی
خواهد رسید.
در صورتی که کفن و دفن به وسیله سازمان انجام یابد مبلغی از این بابت
پرداخت نخواهد شد.
فصل هفتم - ازدواج و عائله‌مندی
ماده 71 - کمک ازدواج به بیمه شده زن یا مرد که برای اولین بار ازدواج
کند تعلق می‌گیرد مشروط بر آن که در موقع ازدواج مشغول کار بوده و در ظ‌رف
پنج سال قبل از تاریخ ازدواج بیست و چهار ماه حق بیمه به نام او پرداخت
شده باشد در موردی که همسر بیمه شده واجد شرایط فوق باشد کمک ازدواج به
هر دو نفر داده خواهد شد. کمک ازدواج معادل یک ماه متوسط آخرین حقوق یا
مزد وی خواهد بود.
ماده 72 - کمک عائله‌مندی به کارگرانی که در کارگاه‌های مشمول این قانون
به کار اشتغال دارند با رعایت شرایط زیر قابل پرداخت خواهد بود:
- 1کارگر بیش از دو سال سابقه کار در همان کارگاه داشته باشد.
- 2بیش از یک فرزند تحت تکفل داشته باشد.
- 3سن فرزندان از 12 تمام کمتر بوده مگر آن که منحصراً مشغول تحصیل باشند
که در این صورت تا سن 18 سال تمام کمک عائله‌مندی پرداخت خواهد شد.
