مقدمه :
تادائو آندو در سال 1941
میلادی در شهر ازاکای ژاپن متولد شده است.از سن 10 تا 17 سالگی بیشتر وقتش را صرف
ساختن مدل ها و الگوهای چوبی از کشتی ها و هواپیما می کرد . در اوایل بیست سالگی ،
شخصاً تصمیم گرفت سبکی از معماری را مطالعه کند به همین جهت برای دیدن معبد ها و
زیارتگاه ها به سرتاسر ژاپن سفر کرد . او برخلاف بیشتر معماران امروزی ، تحصیلات
رسمی در مدارس معماری نداشته است وتعالیم خود آموخته و غیر آکادمیک خود را به
عنوان یک معمار با سفرهای آموزشی به اروپا و آمریکا و آفریقا و مطالعه بر روی خانه
های فرانک لویدرایت و کارهای مدرنیسم قدیمی (کلاسیک) تکمیل کرد .
او از بانفوذترین معماران پست مدرن نسل دوم ژاپن محسوب می شود ، توجه عمده وی
بر تلفیق فرم های مدرن با مفاهیم و شیوه های سنتی ژاپن استوار است ، به بیان
دقیقتر ، هدف او تغییر معنای طبیعت از گذرگاه معماری است . وی در سال 1970 دفتر
معماری تادائو آندو و همکاران را تاسیس کرد و در سالهای 1978 و 1988 و 1990 میلادی
به سمت استاد دانشگاه های یال آمریکا ، کلمبیا و هاروارد انتخاب شد و تاکنون بیش
از 150 پروژه معماری را طراحی کرده است .
ویژگی‌های
معماری تادائو آندو :
معماری آندو ، مجموعه‌ای
از ترکیبات شگفت‌انگیز فضا و کاربردی و هم الهام‌بخش است و وقتی کسی در فضاهای
ساخته شده توسط او حرکت می‌کند، مدام
لحظات غیرقابل پیش‌بینی را تجربه می کند. او مکان‌هایی برای زیستن می‌آفریند و در
پی خلق طرح‌هایی انتزاعی در درون منظر طبیعی اطراف نیست. او وسواسی عجیب در ساخت و
استفاده از اشکال بتنی ، برای رسیدن به ساختاری کامل و تمیز و ظریف دارد . حتی
، اخیراً از سیمان به‌عنوان مادة اولیه
ساختمانی بهره می‌برد و این دقت ناشی از آموزش‌هایی است که در دوران کودکی به
عنوان شاگرد نجار دیده است. در واقع ، پاویلیون ژاپن برای نمایشگاه ( EXPO
92 ) اسپانیا را نیز ، تماماً از چوب ساخته است. تقریباً تمام پروژه‌های
آندو ، در ژاپن قرار دارند و بیشتر در ازاکا ، زادگاه آندو واقعند. او علاوه بر
تعدادی بنای مذهبی ، موزه‌ها و ساختمان‌های اداری ، دفاتر ، کارگاه‌ها و مراکز
خرید بسیاری نیز طراحی کرده است. البته
تمام این تجربیات حرفه‌ای او . از طراحی فضای مسکونی آغاز شده است. خانة آزوما ،
که آندو در زادگاهش ازاکا ، در سال 1977
طراحی کرد ، یکی از اولین پروژه‌های او بود و توانست جایزة اول مؤسسة معماری ژاپن
را در 1979 به خود اختصاص دهد. او فضاهای مسکونی قابل توجهی طراحی کرده است. از
خانه‌های تک‌خانواری و چند خانواری گرفته تا فضاهای اداری – مسکونی و مجموعه‌های آپارتمانی.
کارهای آندو ، ساختار
غیرمعمول و عجیبی دارد. ژرفنگری قدرتمند او ، توجهی به جنبش‌ها نظریه‌ها و سبک‌های رایج معماری ندارد و فضاهایی
را با استفاده از فرم‌ها و ترکیب‌بندی آنها می‌آفریند که عمیقاً وابسته به نوع
زندگی است که قرار است در فضا اتفاق بیفتد. یک نکتة کلیدی در فلسفة معماری آندو
خلق محدوده‌هایی است که در درون آنها
دامنه‌های ذهنی می‌آفریند ، فضاهایی که در آنجا ، مردم با عناصری مانند نور و سایه
، آب و باد ، به دور از آشفتگی‌های محیط شهری پیرامون در تعامل، قرار میگیرند. او
به عنوان یک معمار تجربی، با هیچ درجة دانشگاهی یا حتی آموزش‌های تخصصی نزد
معماران برجسته، مطالعات بسیار گسترده‌ای را در کنار سفرهای تحقیقاتی به اروپا و
آمریکا داشته است و بناهای تاریخی بسیاری را از نزدیک مطالعه کرده است. آندو در
تمام این سفرها ، دفترچة طراحی جزئیات ساختمانی را با خود داشته و از این
بناها، طرح‌ها و اسکچ‌هایی را تهیه کرده
است … و به گفتة خودش ، به‌شدت از فضای پانتئون در رم و پله‌های مارپیچ
یکی از طرح‌های تخیلی پیرانزّی ، معمار قرن هیجدهمی متاًثر است. او ، در سخنانی پس
از دریافت جایزة ( Laureate
1995 ) گفته است :
“ … برای من ، معماری کردن
مترادف با فکر کردن است، امروز ، من ، حتی بیش از گذشته ، باید با مسائل و مشکلات
معاصر ، درست در زمانی که به تاریخ رجوع می‌کنم و به آینده می‌نگرم ، روبه‌رو شوم
و زمان آن فرا رسیده تا روح خود را قوی‌تر سازم ، به این ترتیب خواهم توانست تا
پروژه‌های ساختمانی بیشتری را تحقق بخشم . در جهانی که ارزش‌ها در آن به سرعت در
تغییرند ، امیدوارم بتوانم به ترقی و ترفیع نوعی معماری و نوعی شهرسازی کمک کنم که
متضمن انسانیت با پایداری علاقه و عشق
باشد . ”
آندو ، با وجود
استفاده از مصالح و عناصر یکسانی مثل دیوار و ستون و طاق ، همیشه ترکیباتی متفاوت را می‌آفریند که
زنده و پویا هستند. ایده‌های طراحی او و مصالحی که مورد استفاده قرار می‌دهد،
مدرنیس بین‌المللی را به سنت زیبایی‌شناسی ژاپنی پیوند می‌زند … یگانگی فضا و طبیعت و استفاده از اشکال هندسی
پایة ویژگی‌های ذاتی معماری او هستند. ولی در ورای ایده‌های انتزاعی در طراحی ،
معماری او انعکاسی از یک فرآیند بنیادی در
ساختن چیزی برا ی زندگی است.
آندو ، مصرف‌گرایی
متداول در کارهای معماری امروزی را رد می‌کند. او به آشفتگی محیط شهری ژاپن هم
منتقدانه و هم احساسی پاسخ می‌دهد. اگر چه آندو مدهای فرهنگی امروزی را رد می‌کند
، از مصالح و فرم‌ها برای افزودن ماده‌گرایی
جامعة مدرن به معماریش بهره می‌برد. به این ترتیب ، ساختمان‌های بتنی و شیشه‌ای او
، انعکاس‌دهندة روند جاری تجدد در ژاپن و جهان است. در تقابل با معماری سنتی ژاپن
، او به خلق خود فضا می‌پردازد. او دیوار را برای ایجاد زون‌های انسانی و خنثی
کردن یک‌نواختی فضاها به‌کار می‌برد. این دیوارها از بیرون ، جلوی انعکاس آشفتگی
محیط شهری اطراف در بنا را می‌گیرد و از درون فضاهای خصوصی را تعریف می‌کند .
آندو با استفاده از
سازه‌های بتن مسلح ، به خلق نوعی معماری جدید می‌پردازد و با استفاده از یک هندسة
ساده که غنا و ظرافت را در اتصالات فضایی مکشوف می‌سازد ، به نوعی معماری می‌رسد
که آرامش و وضوح را که ویژگی معماری سنتی ژاپنی است در خود دارد . یک نکتة جالب
توجه در مورد نحوة ساختمان‌سازی آندو این است که ، در زلزلة ژانویة 1995 کوبه ،
هیچ‌کدام از ساختمان‌های تادائو آندو واقع در کوبه و اطراف آن تخریب نشد . همة این
بناها سالم و استوارند. بیش از 30 ساختمان، شامل معبد آبی ( واقع در مرکز زمین‌لرزه
) ، مجموعة مسکونی روکوکو ، خانه‌های شمارةI و II و تعدادی خانه‌های شخصی به‌اضافة مجموعة آموزشی
در منطقة هانسین ، هنوز پایدارند.
جوایز :
1985
، مدال آلوارآلتو
1986
، جایزة یادوارة Arnold W. Brunner
جایزة
وزارت آموزش و پرورش ژاپن ، برای کمک به رشد و توسعة استعدادهای تازه در هنرهای
زیبا
1987
، جایزة هنری Mainichi ،
برای طراحی پرستشگاه کوه روکو
1989، مدال طلای آکادمی معماری فرانسه
1992
، جایزة معماری کارلزبرگ در دانمارک
1993
، جایزة آکادمی هنر ژاپن
1995
، جایزة معماری Pritzker
کتاب‌های نوشته شده در مورد معماری تادائو آندو :
-
Francesco Dal Co. (ed.), Tadao Ando : Complete works, 1998.
- Tadao Ando, Tadao Ando : Light and Water, 2002
-
Werner Blaser, Tadao Ando : Architectur Der Stille / Architecture of Silence,
2001
-
Richard Pare, Tadao Ando : The Colours
of Light, 2000
- Pham
thanh Hien, Abstraction and Transcendence : Nature, Shintai, and Geometry in
theArtchitecture of Tadao Ando
- Masao
Furuyama, Tadao Ando , 1996
- Karl
Lagerfeld, Tadao Ando – Uitra Hose, 1999.
برخی از
پروژه های تادائو آندو :
1) New Modern
Art Museum , (2002)
2) Sayamaike Historical Museum , (2001)
3) Suntory Museum
4) Museum Of Wood
5) Museum Of Literature
6) Nariwa Museum
7) Nashima Contemporary Art Museum ,
(1992)
8) Foresto Of Tombs
Museum
9) Children's Museum , (1989)
10) Chikatsu_Asuka Historical Museum
11) International Library Of Children's Literature
12) Garden Of Fine Arts
13) Chapel On Mt.Rokko
14) Church Of The Light , (1989)
15) Church On The Water , (1988)
16) Water Temple ,
(1991)
17) Theater Of The Water , (1986)
18) Japanese Pavilion , Expo , (1992)
19) Collezione
20) Atelier In Oyodo I
21) Atelier In Oyodo II
22) Oxy Unagidani
23) Fabrica , (2000)
24) Tent Tea House
25) Iwasa House
26) Hata House
27) Noguchi House
28) Raika Hadquarters Bldg
29) Vitra Seminar House , (1998)
30) Rokko Housing & Rokko Hosing II ,
(1983)
31) Koshino House , (1984)
32) Kidosaki House , (1986)
33) Ueda House
34) Meditation Space , (1995)
35) New Rokko Restaurant , (1986)
